Kitap Adı: Travma Sonrası Aşk Çarpması
Yazar: Anne Eliot
Orijinal Adı: Almost
Çeviri: Fatma Zeynep Öztürk
Yayınevi: Pena Yayınları
Sayfa Sayısı: 424
Basım: 2014
Jess, neredeyse tecavüze uğramıştı!
Neredeyse!
Neredeyse!
Herkes ona çok şanslı bir kız olduğunu söylemişti!
Şanslı kız!
Şanslı kız!
3 yıl önce, liseye yeni başlamışken katıldığı partide Jess saldırıya uğramıştı. Ama hiçbir şey hatırlamıyordu. Geceleri hatırlayamadığı o anılardan, anlam veremediği imgelerden oluşan korkunç kabuslar görüyordu. Bu nedenle geceleri uyanık kalmayı tercih ediyordu. Böyle olunca gündüzleri birkaç saat de olsa uyuyacak yer arıyordu. İnsanlarla arasına ördüğü duvar 3 yıldır onu koruyordu. Ancak ailesi kızlarının eski haline dönememesi nedeniyle onu üniversiteye yollamak istemiyordu.
Üniversiteye gitmek ve aile baskısından kurtulmak isteyen Jess, kardeşinin hazırladığı "Nasıl Normal Olunur?" listesini uygulamaya karar verdi. İlk seçenek olan stajla başladı ve işi alabilmek için en büyük rakibi Gray Porter'dı!
Gray'den listedeki önemli maddelerden birine yardımını istedi! Erkek arkadaş bul!
Bilmediği şey ise Gray'in 3 sene önceki olayla ilgisiydi...
Aşk, her şeyin iyiye gitmesini sağlar mı?
Bu kitapla ilgili sırayla o kadar çok algı oluştu ki bende.
Kitabı ilk gördüğümde ismine ve kapağına bakarak zihnimde psikoloji ve dramla harmanlanmış ağlak bir şeyler canlandı. İlgimi pek çekmedi.
Sonra arka kapağı okuyunca kitaba olan ilgim çok arttı, zihnimde ise üniversitede geçen eğlenceli bir aşk hikayesi canlandı.
Aslında kitap bunların hiçbiri değil! Hikaye lisede geçen naif bir aşk hikayesi.
Kızımızın yaşadığı travma sonucu içine düştüğü travma sonrası stres bozukluğu, oğlumuzun ise bu travmadaki rolünden dolayı duyduğu suçluluk duygusu onların duygularını ketlemelerine neden oluyor...
Yazarın anlatımı güzel ancak ilk yüz sayfada inanılmaz bir ayrıntıya iniş var. Bu başta hızımı yavaşlattı, ancak devamında kitap açıldı.
Karakterleri ve olayları sevdim ama lise değil de üniversitede geçse bu hikaye çok ama çok daha güzel olurdu kanısındayım. Lise seviyesinde olması olayları çok naif tutuyor.
En sevdiğim şey ise yazarın TSSB'yi (Travma Sonrası Stres Bozukluğu) ajitasyona düşmeden, böyle güzel ve doğru anlatması.
Young Adult sevenler ve bu türe yaşı hitap edenler için hoş bir hikaye... ^^
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder